هر ساله شاهد عرضه نرم‌افزار‌های VPN بیشتری هستیم. گویی رقابتی برای انتشار نرم‌افزار‌های
VPN شکل گرفته است.
همه این نرم‌افزار‌های VPN همچنین ادعا می‌کنند که از حریم خصوصی کاربران محافظت می‌کنند و امکان ردیابی فعالیت‌های آنلاین کاربران برای سایت‌ها و نرم‌افزار‌های دیگر وجود نخواهد داشت.
در واقع یکی از دلایل استقبال مردم از نرم‌افزار VPN حفظ حریم خصوصی است. آن‌ها دوست ندارند ردیابی شوند و هر کلیک و لایک آن‌ها نظارت می‌شود. Vipers می‌گویند که آن‌ها همچنین مانعی برای نفوذ به حریم خصوصی کاربران هستند.
هجوم انواع VIPها به کاربران
بازاریابان نرم‌افزار از این فرصت نهایت استفاده را می‌برند و در نتیجه هجوم انواع VPN ها به کاربران می‌شود. برخی از آمار‌های جهانی در مورد تعداد VPN های نصب شده در سال‌های اخیر غیرقابل باور و تعجب‌آور است.
اما آیا هر نرم‌افزار و نرم‌افزاری امن و قابل اعتماد است؟ و آیا طبق وعده داده شده از حریم خصوصی کاربران محافظت می‌کند؟ مطالعات اخیر برخی شرکت‌ها نشان می‌دهد که اینطور نیست و بسیاری از برنامه‌های VPN غیرقابل اعتماد هستند و بدتر از آن به برخی بدافزار‌ها آلوده شده‌اند.
این بدان معناست که علاوه بر اینکه از حریم خصوصی کاربران محافظت نمی‌کند و آن‌ها کارکرد اصلی خود را ندارند. بلکه دروازه‌ای برای دسترسی به اطلاعات شخصی، خصوصی، فایل‌ها و داده‌های کاربران هستند.
با پرسیدن ۶ سؤال زیر می‌خواهیم رویکرد جدی‌تری به ویدیو‌ها داشته باشیم و اینکه کدام ویدیو‌ها واقعاً از حریم خصوصی کاربران محافظت می‌کنند و بهترین ویدیو‌ها چه ویژگی‌هایی دارند؟
۱- بررسی مکانیسم حفاظت از داده‌ها
تحقیقات اخیر توسط CSIRO؛ نشان می‌دهد که برخی از نرم‌افزار‌های VPN فاقد سیاست‌ها و مکانیسم‌های امنیتی و حفظ حریم خصوصی هستند. یعنی از هیچ مکانیزم رمزگذاری استفاده نمی‌کنند.
بدین ترتیب؛ باید بررسی شود که آیا یک VPN واقعاً از رمزگذاری داده‌ها استفاده می‌کند یا خیر. معمولاً در اسناد حریم خصوصی و مشخصات فنی نرم‌افزار مشخص می‌شود که آیا اطلاعات کاربران رمزگذاری و محافظت شده است یا خیر!
۲- شناسایی مجوز‌های ایمن و خطرناک
هر نرم‌افزار جدیدی که روی سیستم شما نصب شده باشد. نیاز به مجوز دارد. برخی از نرم‌افزار‌های VPN ممکن است مجوز‌هایی به شما بدهند که غیرضروری هستند و به طور مستقیم امنیت و حریم خصوصی شما را به خطر میاندازند.
به عنوان مثال، هنگام نصب یک VPN بر روی تلفن خود، شما اجازه دسترسی به شماره تلفن، حافظه خارجی، شبکه تلفن همراه، موقعیت مکانی و غیره را دارید. بسیاری از این مجوز‌ها غیر ضروری هستند و فقط امنیت کاربر را به خطر میاندازند.
۳- بررسی دقیق سیاست‌های ثبت نام
بسیاری از وب سایت‌ها تمایل دارند اطلاعات را در مقیاس بزرگ ذخیره کنند. احتمالاً ذخیره اطلاعات در این سطح برای فروش اطلاعات یا به اشتراک‌گذاری آن با شرکت‌های بازاریابی، شرکت‌های تبلیغاتی و اشخاص ثالث.
قبل از نصب و استفاده از VPN حتماً سیاست‌های ثبت نام آن‌ها را مطالعه کنید. کاری که اکثر کاربران انجام نمی‌دهند و می‌خواهند سریع VPN را نصب و استفاده کنند.
برخی از مفسران در موافقت خود به صراحت اعلام کردند که هزینه استفاده رایگان از نرم‌افزار، به اشتراک گذاشتن برخی اطلاعات با سایر مؤسسات است. چنین نرم‌افزاری اصلاً نباید نصب شود.
گاهی اوقات یک VPN عملکردی فراتر از به اشتراک‌گذاری اطلاعات برای بازاریابی و تبلیغات دارد و به صراحت بیان می‌کند که کاربرد‌های دیگری برای داده‌های شما دارد. اگر نرم‌افزار خط مشی خود را بیان نکند یا منبع درآمد آن ناشناخته باشد. باید شک کرد.
۴- تست آنتی ویروس استاندارد
همانطور که اشاره شد؛ برخی از نرم‌افزار‌های VPN موجود در بازار که اتفاقاً آمار نصب بسیار بالایی نیز دارند. آلوده به بدافزار و جاسوس‌افزار. چندین گزارش و تحقیقات منتشر شده نشان می‌دهد که درصدی از ویدیو‌ها حاوی بدافزار هستند.
آنتی ویروس‌ها عملکردی مشابه ویروس‌ها دارند. البته در بحث حریم خصوصی کمی ضعیفتر هستند. بهتر است از یک آنتی ویروس با آنتی ویروس یا یک آنتی ویروس با ویژگی‌های حفظ حریم خصوصی استفاده کنید.
۵- بررسی پروتکل STP
سعی کنید پروتکل مورد استفاده توسط VPN را برای برقراری ارتباط بین دستگاه خود و سرور راه دور پیدا کنید. یافتن این پروتکل می‌تواند نقاط ضعف یا نقاط زمانی را شناسایی کند.
اکثر این نرم‌افزار‌ها از پروتکل OpenVPN استفاده می‌کنند، اما نرم‌افزار‌های امن‌تر به پروتکل‌هایی مانند IKEv۲ و L۲TP یا SSTP می‌روند.
برای شناسایی و بررسی پروتکل استفاده شده توسط هر ویدیو، جزئیات فنی یا صفحه ویژگی‌های آن را بخوانید. همچنین می‌توانید به صفحه معرفی این ویدیو‌ها در وب بروید.
۶- استفاده از سرور‌های DNS
یکی از مکانیسم‌های ارز‌های دیجیتال این است که هر درخواست کاربر را رمزگذاری می‌کنند و آن را به سروری با یک آدرس IP خاص ارسال می‌کنند. این درخواست در سرور مقصد بررسی می‌شود و با آدرس کاربر مطابقت دارد. این کار توسط یک سرور DNS انجام می‌شود.
یک VPN ایمن باید بتواند آدرس IP کاربر را پنهان کند و از یک سرور DNS واقعی استفاده کند. برخی از VPN ها فقط یک سرور DNS دارند، اما در عمل اطلاعات و آدرس IP کاربر را بدون هیچ گونه رمزگذاری یا ترجمه آدرس IP منتقل می‌کنند.
با این حال، افراد VPN می‌توانند تا آنجا که می‌توانند از حریم خصوصی کاربران محافظت کنند. این روز‌ها آن‌ها خطرناک و آلوده به انواع بدافزار‌ها و جاسوس‌افزار‌ها هستند. در ساده‌ترین شکل، آن‌ها می‌توانند اطلاعات کاربر را با سایر شرکت‌های شخص ثالث به اشتراک بگذارند.
بنابراین نصب و استفاده از هر ردیاب ویدیویی لزوماً امنیت شما را تضمین نمی‌کند و راهی برای فرار از ردیابی آنلاین نیست!
از دوستان nice-vpn دعوت می کنیم تا پیشنهادات و نظرات خود را در مورد محتوای این مقالات با ما در میان بگذارند.
