به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، طرح حفاظت از فضای مجازی و ساماندهی شبکه های اجتماعی در جلسه علنی مجلس شورای اسلامی در ۲۶ مرداد ۱۳۹۵ اعلام شد و پس از آن واکنش های متعدد و گسترده ای را در پی داشت. در این طرح که به امضای ۱۷۰ نماینده مجلس رسید، کمیته ای برای نظارت بر فضای مجازی تعیین شده است و مقرر شده است که همه رسانه های داخلی و خارجی مطابق قوانین ایران فعالیت کنند و اقدامات آنها به تصویب این کمیته برسد. به هر شخص یا نهادی که برنامه ای ایجاد کند که امکان دسترسی به وب سایت های مسدود شده و رسانه های غیرقانونی را فراهم کند نیز به حبس یا جزای نقدی محکوم میشود.
پیش نویس این طرح منتشر شده است. اما ظاهراً طرح جدیدی برای حمایت از حقوق کاربران و خدمات اولیه فضای مجازی در پارلمان در حال بررسی است. طرحی که ممکن است محتوای آن با طرح قبلی متفاوت باشد. اظهارات مختلف نمایندگان مجلس درباره این دو طرح احتمالی بر ابهام افزوده و نگرانی عمومی را برانگیخته است. در مورد آثار این طرح، با محمد سلطانی فر، محقق و استاد روابط اجتماعی صحبت کردیم و از او درباره موانع این تصمیم احتمالی مجلس شورای اسلامی پرسیدیم.
نویسنده این کتاب می گوید: “مردم ما این تجربه را دارند که هر زمان در مورد قوانینی مانند حفاظت از فضای مجازی و حفاظت از کاربران و طرح های مشابه با نام های بزرگ بحث میشود، هدف طراحان چیزی جز محدود کردن و فیلتر کردن نیست.”
فناوری رسانهای سانسورگریز است
سلطانی فر با بیان اینکه دنیای امروز رسانه ها دنیای ایجاد محدودیت نیست اظهار کرد: یکی از اولین ویژگی های فناوری رسانه اجتناب از محدودیت ها است. هر قانونی را که برای محدود کردن این فضا وضع کرده اید، فناوری راههای زیادی برای رساندن پیام خود به مخاطب پیدا خواهد کرد. با این راه حل ها ، مسیر مخاطب کمی سخت تر و پرهزینه تر میشود. بیست سال از عمر فضای مجازی در کشور ما میگذرد، در این سالها هیچ طرحی برای محدودیت فضای مجازی به جایی نرسیده است. در صورت تصویب طرح توسط مجلس، مهمترین اتفاقی که میافتد این است که بازار فیلترشکن ها رونق میگیرد.
وی با اشاره به بخشی از این طرح که رسانه های خارجی باید شرایط مجلس را بپذیرند، تاکید کرد: در مورد شبکه های اجتماعی مانند تلگرام، واتس اپ و یوتیوب باید توجه داشت که ما تنها مرجع استفاده کننده از آن در جهان نیستیم. با حذف زبان فارسی، این شبکه ها مختل، تعطیل یا نابود نمیشوند. ما فکر میکنیم جهان فقط محصولات خود را برای ما طراحی میکند تا بتوانیم گناه کنیم و فریب اطلاعات غلط آنها را نخوریم. جهان به هیچ وجه منتظر پیوستن یا عدم پیوستن ما به شبکه های اجتماعی نیست و این کار را بدون ما ادامه خواهد داد. اگر به کاربران این شبکه ها نگاه کنیم، ما ایرانی ها درصد بسیار پایینی از این کاربران (کاربران) را تشکیل دادهایم.
با تصویب این طرح چه محدودیتی در انتظار کاربران است؟
- مسدود کردن هرگونه سرویس اینترنت خارجی
- مسدود کردن خدمات Google Instagram ،LinkedIn ،WhatsApp و غیره
- مسدود کردن استفاده از Google Play و Play Store
- مسدود کردن به روزرسانی های ویندوز، لینوکس و تلفن همراه
- افراد را مجبور به استفاده از پیام های رسانه ای داخلی میکند
- بستن مشاغل خانگی و کوچک که محصولات خود را در فضای مجازی مانند اینستاگرام راه اندازی میکنند
- الزام به احراز هویت کاربران هنگام دسترسی به اینترنت و به خطر انداختن حریم خصوصی
- عدم دسترسی به برنامه های خارجی
در همین حال ، برخی از مدافعان این طرح، با وجود ماده ۲۷، تأکید میکنند که طرح مذکور بر اساس فیلترینگ نیست، بلکه به منظور رقابت پذیر و تقویت خدمات اینترنتی داخلی طراحی شده است و این به معنای محدود کردن بسترهای خارجی است!
نگاهی به جزئیات این طرح نشان میدهد که حتی در صورت مسدود نشدن پیام رسان خارجی و سرویس اینترنت، با تصمیم کمیسیون مذکور، میتوان آنها را به شدت محدود کرد تا به زودی با نمونه های داخلی از رقابت خارج شود.
زیرا طبق ماده ۱۷ سهم ترافیک و پهنای باندی که به هر یک از سکوها و پیامهای رسانه های خارجی داده میشود توسط کمیسیون مذکور تعیین میشود. در حقیقت، سرعت این برنامه ها میتواند آنقدر کم باشد که عملاً هیچ کس نمیتواند از آن استفاده کند..
از همراهی شما با
نایسویپیان در مطالعه این مقاله سپاس گذاریم.