آخرین تلاش ایالات متحده امریکا برای دسترسی به اطلاعات کاربران باعث شد که شرکتهای رقیب برای حمایت از کاربرانشان نیز که شده با یکدیگر متحد شوند.
هدف اصلی دولت، شرکت مایکروسافت بود. مقامامت دولتی در تلاش بودند که مایکروسافت و دیگر شرکتهای آمریکایی را ناچار کنند که اطلاعات درخواستی دولت را، حتی اگر آن اطلاعات در بیرون از مرزهای آمریکا نگاه داشته میشد، در اختیار دولت قرار دهند. بیش از ۷۰ شرکت آیتی، گروه، انجمن و دانشمندان علوم کامپیوتر دست به دست یکدیگر دادهاند تا برای حفظ حریم شخصی آنلاین مبارزه کنند. این شرکتها شامل Apple, Verizon, HP, Amazon, Rackspace, Cisco, eBay, Fox News, CNN و غیره میشوند. اگر مایکروسافت شکست بخورد، این شرکت و خیلی از شرکتهای آمریکایی دیگر باید دنبال راههای جدیدی برای ایمن کردن اطلاعات کاربرانشان از دست دولت باشند. در حال حاضر این شرکتها اطلاعات کاربران را در سرورهایی واقع در کشورهای دیگر ذخیره میکنند، کشورهایی که قوانینشان به شرکتها اجازهی امتناع از در اختیار گذاشتن اطلاعات کاربران به دولت را میدهد. تمام شرکتهایی که در این اتفاق از مایکروسافت دفاع میکنند بیانهای صادر کردهاند تا عدم رضایت خود را در برابر این قانون نشان دهند، قانونی که غیرقانونی است و اجازهی دخالت بیش از حدی به دولت امریکا میدهد. همچنین دادگاه عالی امریکا بارها گفته است که قانون امریکا هیچ قدرتی در بیرون از امریکا ندارد.

Privacy Informathion and microsoft
افراد مخالف این قانون فقط نگران قدرت گرفتن دولت امریکا در برابر دیگر دولتها نیستند. قانون جدید به این معنا خواهد بود که دولت امریکا برای به دست آوردن اطلاعات مورد نیاز برای تحقیقاتش دیگر مجبور نیست که به عهدنامهها و مشارکتهای بینالمللی پایبند باشد. همچنین این قانون کشورهای دیگر را تشویق خواهد کرد که قوانین مشابهی را تصویب کنند. اگر این اتفاق بیافتد اطلاعات کاربران بدون نیاز به همکاریهای بینالمللی میتواند در دست چندین دولت قرار بگیرد.
نزاع بین دولت و مایکروسافت از آنجایی شروع شد که دسامبر گذشته دولت آمریکا حکمی برای اطلاعات یک مشتری دریافت کرد. در حالی که قسمتی از اطلاعات این کاربر در سرورهای واقع در امریکا قرار داشت، متن ایمیلهایش در سروری در دوبلین ذخیره شده بود. با وجود قرار داشتن اطلاعات در کشوری دیگر دولت امریکا اصرار میکرد که این حکم به تمام اطلاعات کاربر، صرف نظر از اینکه کجا ذخیره شده باشد، اعمال میشود.با وجود این قانون پیشنهاد شده به احتمال زیاد دولت امریکا در تلاش برای دسترسی به اطلاعات شرکتهای امریکایی است. خواستهی دولت برای دسترسی به حجم بیشتری از اطلاعات به احتمال زیاد به خاطر افشاگریهای ادوارد اسنودن و دیگر افشاگران است.یکی از بحثهایی که دولت امریکا راه انداخته است این است که ایمیلّها اموال انحصاری فرستنده یا گیرندهی آن نیستند، بلکه اموال شخصی شرکتاند که در فضای ابری ذخیره شده است. به این ترتیب ایمیلها دیگر به عنوان مدارک شخصی در نظر گرفته نمیشوند بلکه به عنوان مدارک شرکتی شناخته میشوند. به این ترتیب دولت ادعا میکند که از آنجایی که این اطلاعات، اطلاعاتی شخصی هستند و از محافظت قانونی کمتری برخوردارند، میتواند شرکتها را مجبور کند که آنها را در اختیار دولت قرار دهند.
همچنین، وزارت دادگستری امریکا باید بتواند بر کنگره پیروز شود. از آنجایی که میخواهند این قانون را در کشورهای دیگر نیز اجرا کنند اما چنین چیزی در متن اصلی اعمال حریم شخصی ارتباطات الکترونیکی گفته نشده است. همچنین نکاتی وجود دارد که نشان میدهد قانون اولیه طوری نوشته شده بود که فقط در داخل امریکا قابل اجرا باشد. با این حال وزارت دادگستری پتانسیلی در این قانون دید که تصمیم گرفت راهی را انتخاب کند که قدرت بینالمللی بیشتری به دست آورد.
این قانون پیشنهادی نشان میدهد که دولت در سبب دسترسی دلخواه به اطلاعات کاربران است. بنابراین هر شخصی که برای حریم شخصی خود ارزش قائل است باید از اطلاعاتش محافظت کند و استفاده از خدمات خارج از امریکا را در نظر بگیرد. NiceVPN در امریکا قرار ندارد و همچنین هیچ گزارشی از فعالیتهای کاربران ذخیره نمیکند. بنابراین اطلاعات کاربران
VPN و فیلتر شکن ما ایمناند و توسط اشخاص ثالث قابل دسترسی نیستند.